klik hier om terug te keren naar startpagina
Vanaf 2008 kan u onze avonturen volgen op www.bloggen.be/mobielehonden
Klik hier voor een verslag van onze VAKANTIE 2007
Klik hier voor een verslag van onze VAKANTIE 2005
VAKANTIE 2006
1 september
Lekker uitgeslapen, de auto ingeladen en rustig vertrokken richting Duitsland.
Zoals te verwachten tijdens de namiddag geen verkeersproblemen en iets na 16 u
aangekomen aan het Caravan Center van de Messe. De grote toeloop moest blijkbaar
nog op gang komen want we konden vlot het terrein oprijden en kregen een prima
plaatsje toegewezen op veld 15. Ideaal gelegen om met de honden te wandelen en
niet te ver van de biertent en de bushaltes. Elk jaar wordt op de site van het
salon aangeraden geen honden mee te brengen maar zoals altijd zijn de
viervoeters ook nu weer talrijk aanwezig. Oxbow en Fakie hebben het er naar hun
zin : schaduw genoeg, veel mensen om naar te blaffen, honden om te besnuffelen
en er zijn mooie wandelingen mogelijk. Ze kunnen zelfs een stukje in de Rijn.
Vermits we pas morgen de beurs zullen bezoeken hebben we ruim de tijd om
kwijlend over de parking te wandelen. Wat hier allemaal bij elkaar staat kom je
tijdens al je vakanties samen niet tegen. Van "koekendozen" van enkele
tientallen jaren oud, over omgebouwde legervoertuigen tot super-de-luxe
Amerikaanse 20tonners. Wat vooral opvalt is het grote aantal duurdere merken :
Concorde, Carthago, Phoenix - ze zijn hier allemaal goed vertegenwoordigd. De
meest opvallende is echter een Hymer van Perestroika Tours die prachtig
beschilderd is. Op de laptop vinden we maar liefst 25 digitale zenders !
's Avonds lopen we enkele forumleden (Peter Brig en Lucky Luke) van de
campersite tegen het lijf en drinken nog een pintje. Ook een lekkere Duitse
worst gaat er zonder problemen in.
2 september
Na een wandeling met de honden trekken we naar de beurs waar we weer iemand (Leri)
van het forum tegenkomen. De hele dag lopen we alle zalen af en zien dat de
meeste constructeurs hun best hebben gedaan om iets moois rond de nieuwe Transit
en Ducato te bouwen. De buitenmaatse gevaartes zijn ook weer goed
vertegenwoordigd en de oldtimershow vonden we ook de moeite. De meeste merken
pakken ook uit met "goedkope" integraalmodellen waar op de prijs wordt bespaard
door het weglaten van bv. de dubbele vloer, goedkopere ramen e.d. De ingerichte
bestelwagens lijken elk jaar duurder te worden.
Op het einde bezoeken we ook de accessoirehal en de Tour Natur beurs waar we al
direct een hoop (niet voorzien) geld uitgeven aan nieuwe Teva-sandalen, een
simpel omvormertje en een paar assteunen. Hier en daar horen we verkopers klagen
over de bezoekersaantallen. Men zou met zo veel nieuwe modellen beter verwacht
hebben. Op de "camping" zijn nog altijd veel lege plaatsen op te vullen. Na een
douche in het prima onderhouden sanitair gebouw van het caravan center gaan we
's avonds gaan we nog eens een kijkje nemen aan de tent en ja hoor : alweer een
pintje pakken met naar Düsseldorf afgezakte campersiters. We praten met o.a.
Bakkertje, Raymond en Kathy en ook Wim (in rolstoel) en Pascale die we voor de
eerste keer terugzien na hun zware ongeval in Duitsland.
3 september
's Morgens nog even naar Bakkertje gaan kijken die niet ver van ons geparkeerd
stond maar die was al naar de beurs vertrokken (of lag nog in zijn bed) en ook
gezocht naar de Karmann die Raymond ter beschikking had voor een testrit maar we
hebben hem niet gevonden. Rond half twaalf zijn we vertrokken en met een omweg
langs Düsseldorf-Noord toch richting Koblenz geraakt. Omstreeks 15u30 zijn we
aangekomen op Country Camping Schinderhannes in Hausbay/Pfalzfeld, een gezellige
camping met zeer vriendelijk onthaal. We maken nog een wandeling met de honden
en kijken op de laptop naar een film.
4 september
We besluiten te vertrekken maar eerst helpen we nog een 82-jarige Nederlander
die er niet in slaagt zijn "sleurhut" aan zijn wagen te koppelen. Als we
doorrijden zien we beschilderde Hymer van Perestroika Tours op de parking staan.
De reisorganisatie blijkt zijn thuisbasis op de camping te hebben. We maken nog
een praatje met enkele medewerkers en nemen een brochure mee.
We zijn niet ver van de Loreley en het ligt dan ook voor de hand om daar eens
langs te rijden. Ik ken het verhaaltje nog van heel lang geleden maar heb de
rots nog nooit gezien. Onderweg parkeren we de auto in Sankt Goar, een gezellig
toeristisch plaatsje aan de Rijn en niet ver van de beroemde rots. Er zijn vele
winkeltjes met poppen, beren, koekoeksklokken e.d. - ideaal voor mensen die hun
huis willen volzetten met allerlei nutteloze garnituren. De bakker is moeilijker
om voorbij te lopen en we kunnen niet weerstaan aan Loreleybrood, - spitzen en
-felsen die later op de dag allemaal in mijn buikje verdwijnen. Het beeld van
Sankt Goar vind ik een dubieus geval, het lijkt op een priester die onder zijn
pij een blowjob krijgt van een misdienaar.
We gaan eens kijken wat de overzetboot kost en dat blijkt € 6,50 te zijn. We
kunnen er zo'n 20 km mee uitsparen maar we zullen toch maar rondrijden. Enkele
kilometers verder zien we de rots aan de overkant en zijn blij dat we niet voor
de veerdienst betaald hebben. De rots ziet eruit als honderden andere in de
buurt en we rijden verder richting Bad Kreuznach. Aan een wegversmalling ter
hoogte van wegenwerken in de tegenovergestelde richting staat een vrachtwagen in
panne en niemand kan passeren. We zijn blij dat we de andere richting uitrijden.
Na een tijdje vraagt Nancy zich af waarom we eigenlijk naar een CD van Frank
Sinatra luisteren. Ik moet heel hard lachen want het is de nieuwe van Bob Dylan
die een luisterbeurt krijgt. Als daarna Yevgueni door de luidsprekers klinkt,
kijkt ze al wat vrolijker.
Onderweg doen we inkopen in een Lidl-supermarkt waar we op de parking meteen een
deel van de aangekochte voeding verbruiken. Langs lokale wegen zonder verkeer
arriveren we rond 15u in Schönenberg-Kübelberg. Op camping Ohmbachsee naast het
meer zullen we 2 nachten blijven staan. De camping zelf oogt minder uitnodigend
dan de vorige en de ontvangst wordt "verzorgd" door een wat nukkige man die
later toch wel vriendelijk blijkt te zijn. We krijgen weinig informatie en gaan
zelf op verkenning. Het overdekbare zwembad dat volgens de camping cheque-gids
zou moeten open zijn tot 15 september is gesloten en ziet er ook niet echt
uitnodigend uit. De supermarkt van de camping heeft enkel nog overschotjes van
het afgelopen seizoen in de rekken staan maar er kunnen wel verse broodjes
besteld worden. De omgeving is prima om te wandelen en te fietsen en rond het
meer wordt duchtig aan nordic walking gedaan.
5 september
Prachtig weer vandaag en we besluiten zo weinig mogelijk te bewegen. Na de
middag willen we toch even gaan kijken wat de wandeltocht van 2 km naar
Glan-Blies inhoudt die vermeld wordt in de campinggids. Het blijkt een slechte
vertaling te zijn : op 2 km van de camping kan je de "radwanderweg" van Glan
naar Blies volgen ... 's Avonds stippelen we de route voor de volgende dagen
uit. In Tsjechië of Slowakije zullen we weer niet geraken. Ze blijven voorlopig
mooi weer voorspellen in Duitsland dus zijn we niet van plan om onze centjes uit
te geven aan al te veel diesel.
6 september
Wanneer we "s morgens willen doorrijden, vragen onze buren waar we naartoe gaan.
We vertellen dat we naar de camping in Neckargemünd willen maar dat raden ze ons
af. Zij komen van daar en zijn er na één nacht gaan lopen van het lawaai. De
brug loopt over de camping en van enige rust is geen sprake. We bedanken hen
voor de waarschuwing maar doen toch lekker onze eigen zin. Onderweg willen we
enkele uurtjes in Heidelberg rondhangen maar er wordt overal aan de wegen
gewerkt en een parkeerplaats vinden is bijna onmogelijk. We rijden dan maar naar
de burcht en vinden daar een mooie parkeerplaats : helemaal blijven doorrijden
tot het hoogste punt, voorbij de betalende parkings - vóór een antieke villa heb
je heel grote parkeerplaatsen met kans op schaduw. We eten iets in de auto en
wandelen langs een pad naar beneden waar we een uur of twee rondwandelen in de
buurt van de gigantisch grote ruïne.
Iets later komen we aan op camping An der Friedensbrücke in Neckargemünd. Het
lawaai blijkt mee te vallen maar de camping zelf helemaal niet. Het is een
langgestrekt veld naast de Neckar met helemaal geen privacy en geen schaduw. Je
kan net zo goed op een parking gaan staan. Helemaal achteraan en langs de oever
zijn wel mooie plaatsen maar die zijn blijkbaar alleen voor de langblijvers, wat
we ook logisch vinden. Als je deze camping kiest om van hieruit Heidelberg te
bezoeken, kan dat op vele manieren : met de fiets, boot, bus en trein.
7 september
Normaal wilden we 2 nachten op deze camping blijven om nog een keertje het
centrum van Heidelberg te bezoeken maar we trekken verder, op zoek naar rust. De
bedoeling is om naar een camping in Wertheim te rijden maar het draait een
beetje anders uit. Na vele omleidingen belanden we in ons dorp van bestemming
maar zien daar een wegwijzer naar een motorhomeparking aan de Tauber. We
besluiten om daar te overnachten. De parking is gratis en je mag er maximum 3
nachten blijven staan. Er staan zo'n 20 motorhomes en de brug boven de parking
zorgt eerder voor schaduw dan lawaai. Het gezellige dorp is op loopafstand en
het kasteel is zeker de moeite om eens rond te wandelen.
8 september
We rijden verder en belanden al snel in een file. We verlaten de snelweg en
rijden langs kleine wegen naar Creglingen/Münster waar we in de namiddag
arriveren op camping Romantische Strasse. Het stukje camping achter de receptie
is voorbehouden voor passanten en een aantal plaatsen zijn verhard, een prettig
vooruitzicht met het onweer dat voorspeld wordt. Het sanitair is van de bovenste
plank en er is een klein overdekt zwembadje en een zwemmeer. Het gedeelte van de
camping waar de langblijvers staan is heel mooi, met veel niveauverschillen en
een riviertje.
9 september
We rijden 220 km en komen rond de middag aan in Regensburg. Onderweg zien we een
groot aantal waarschuwing voor afgesloten autostrades na het weekend en vragen
ons af wat er aan de hand is. Na een korte verkenningstocht met de fiets door
het centrum wordt het al snel duidelijk : de paus komt op bezoek in zijn
geboortestad ! Gelukkig gebeurt dat pas nadat wij vertrekken maar het weekend
brengt hij door in München en wij hebben voor zondag Dachau op het programma
staan ... Heel Beieren staat op zijn kop en er wordt een flinke verkeerschaos
verwacht. We zullen eens moeten bekijken of we ons programma niet beter een
beetje aanpassen. Eerst rijden we naar de Azur camping vlak bij het Donaupark.
Een prima stadscamping, de plaatsen zijn wisselend van afmetingen maar er zijn
ook verharde plaatsen voor zwaardere voertuigen. Met de fiets ben je op 10
minuten in het centrum maar er stopt ook een bus voor de ingang van de camping.
In Regensburg zelf hangt een gezellige sfeer en overal worden pausprullaria
verkocht. We kuieren door de stad en ontdekken talloze eetgelegenheden, een
groot winkelcentrum à la Wijnegem shopping center, vele historische gebouwen
maar ook daklozen die onder de brug slapen. Kortom, alles wat een grote stad te
bieden kan hebben. Als goede katholieken zijn we natuurlijk ook eens gaan kijken
naar de plaats waar Papst Benedikt XVI de mis zal opdragen. Het is niet moeilijk
om de route te vinden, overal waar hij langs zal komen zijn de riooldeksels
dichtgelast en met gele verf gemerkt. 's Avonds zijn we op de Dultplatz nog naar
de kermis geweest, een mengeling tussen een ouderwetse kermis en een bierfeest.
Digitale teevee kijken lukt hier niet, terwijl we op de vorige
overnachtingsplaatsen bijna altijd tussen de 5 en 10 zenders konden ontvangen.
Op de camping betaal ik 's avonds 8 euro voor een uurtje draadloos internet.
10 september
We worden wakker met het nieuws dat de franzözische Justine Henin de finale van
de US Open heeft verloren van Sjarapova ... Iets voor 10u vertrekken we richting
Dachau en verwachten ons aan grote verkeersproblemen richting München i.v.m. het
pausbezoek maar blijkbaar durven de meeste Duitsers niet buiten komen want we
hebben nog nooit zo rustig rondgereden. Om half twaalf rijden we de parking van
het voormalige concentratiekamp op en zien daar onmiddellijk de Bürstner van Luc
en Marina staan. De eerste indruk van het kamp was een beetje teleurstellend, ik
vond het allemaal te proper en het straalde weinig authenticiteit uit. Voor
Nancy was het al snel genoeg en ze ging terug naar de auto. Gaandeweg werd ik
toch ondergedompeld in de gruwelijke toestanden die daar hebben plaatsgevonden.
In het museum zelf kan je als je alles wil lezen een hele dag doorbrengen, de
barakken e.d. kan je op iets meer dan een uur afwandelen. Ik werd vooral stil in
het crematorium. Maar hoe erg het ook allemaal geweest is, het leven gaat voort
en de mensheid heeft blijkbaar nog altijd niet genoeg geleerd uit het verleden.
Overal ter wereld moorden mensen nog altijd andere mensen uit omwille van hun
overtuiging, huidskleur, geaardheid enz.
Rond half vier arriveren we op camping Elbsee in Aitrang waar we zeer
vriendelijk ontvangen worden. We krijgen een plaatsje toegewezen aan de rand van
de camping zodat we met honden gemakkelijk langs de zijkant buiten kunnen om te
wandelen. Na de avondwandeling met de honden komt onze overbuurman vertellen dat
de we onze vuilniszak hoger aan het fietsenrek moeten hangen want we hadden
tijdens onze kort afwezigheid bezoek gehad van een vos die blijkbaar elke avond
nieuwe gasten komt testen. Het is hier 's nachts heel rustig en we slapen 's
avonds als een roos.
11 september
We worden 's morgens gewekt door loeiende koeien die uit hun weide zijn ontsnapt
en achter de auto op een landweggetje staan te grazen. Gelukkig staat er nog een
afsluiting tussen het weggetje en de camping. Het brood en de croissants die we
gisteren besteld hebben smaken heerlijk maar van een dagje rust zal niets in
huis komen. Op de overigens zeer rustige camping is er welgeteld één vaste
campinggast die het nodig vindt om met boor- en zaagmachine te jongleren en die
staat natuurlijk juist in ons straatje. Rond een uur of 11 besluiten we dan maar
om rond het meer te wandelen. Gewoon de oevers van het meer volgen blijkt niet
mogelijk te zijn en we maken een grote omweg om terug bij de camping te geraken.
Een hele mooie wandeling maar voor de honden net iets te lang en als we rond 13
u terug zijn aan de motorhome kruipen ze allebei onder de auto om een
middagdutje te doen. Wij liggen de rest van de middag ook in onze relaxstoelen
om van het zonnetje te genieten. Tegen de avond komt er een flink onweer
opzetten. Net als gisteren probeer ik nog even op het internet te geraken maar
het lukt me weer niet, het draadloos signaal is te zwak.
12 september
Het heeft flink gebliksemd maar uiteindelijk maar een klein beetje geregend. We
rekenen af aan de receptie en krijgen nog een sjaaltje mee als aandenken. De
uitbaters zijn echt mensen die zich 100 % inzetten voor hun gasten en alles doen
om de camping zo gezellig mogelijk te maken.
We rijden een klein uurtje tot Füssen waar we een plaatsje vinden op een
motorhomeparking temidden van een aantal winkels (Aldi, Lidl, campingtoebehoren
enz.), alles bij de hand en te voet te bereiken. In dezelfde straat zijn 2
parkings, de eerste ziet er een beetje rommelig uit en vermeldt geen prijs. De
tweede oogt zeer gezellig en heeft zeer propere WC's en douches. Een plaatsje
kost 10 euro + eventueel 2 euro voor 4A stroom, water lozen en vullen is gratis.
Op het terrein zelf aan de ingang is er een café waar je ook iets kan eten aan
zeer redelijke prijzen. Het centrum van Füssen en de hele omgeving is
gemakkelijk met de fiets te verkennen, de fietspaden en -bewegwijzering zijn
uitstekend. Je kan natuurlijk ook naar de kastelen van Höhenschwangau en
Neuschwanstein maar als je het laatste met de fiets wil bereiken moet je toch
een heel goede klimmer zijn. Ik heb het geprobeerd maar halverwege het laatste
grindpad heb ik het opgegeven, de fiets aan een boom vastgemaakt en te voet
verder naar boven gewandeld. Het was intussen meer dan 15 jaar geleden dat ik de
kastelen nog had bezocht maar de omgeving is nog steeds indrukwekkend, zeker als
je nog een omweg langs de Marienbrucke neemt. Inkom betalen doen we niet, van
verschillende toeristen horen we dat ze het interieur de moeite niet vinden.
Gisterenavond is er een vulling afgebroken van Nancy's tand afgebroken en voor
alle veiligheid hebben we in Füssen een tandarts gezocht. De eerste (Hoffmann)
had geen tijd om haar te helpen alhoewel er tijdens het vrije spreekuur niemand
in de wachtkamer zat en ze wel de tijd had om op een plannetje aan te duiden
waar we andere tandartsen konden vinden. Raar volkje, die Beierse tandartsen.
Gelukkig werd Nancy wel geholpen door een andere tandarts (Binus-Twelkmeyer),
die voor 10 euro het gaatje uitboorde en van een nieuwe vulling voorzag. In het
zwart uiteraard ... maar heel vriendelijk en pijnloos. Nadien lopen we nog door
de straten van Füssen waar de terrasjes overvol zitten en vrijwel iedereen zich
volstopt met gebak en ijscoupes.
's Avonds zijn we met de honden nog naar het Festspielhaus gewandeld waar een
musical over Ludwig II geprogrammeerd stond. Veel chic opgetut volk maar wel een
heel mooi gebouw op een prachtige locatie. De honden konden er ook nog even een
stukje zwemmen in de Forggensee.
13 september
's Morgens rond 10u vertrokken, de grens met Oostenrijk overgestoken en via Vils
en Pfronten terug Duitsland binnen. Langs de Bodensee gereden tot Meersburg waar
wegwijzers ons zonder problemen naar de motorhomeparking brengen. De parking is
iets luidruchtiger dan de vorige maar er is ook meer schaduw. De prijs van 9u
tot 16u is 3 euro, van 16u tot 9u betaal je 6 euro. Er staan 2 Belgische
motorhomes op de parking maar we hebben de eigenaars niet gezien. Onze teller
staat sinds Düsseldorf op 8 motorhomes met een Belgische nummerplaat, wat toch
echt heel weinig is. We besluiten in ieder geval te blijven staan en naar
Meersburg te wandelen. Er rijdt ook een (te betalen) pendelbus maar met de
honden gaan we liever te voet. Oxbow slaagt erin vlak voor de drukbezette
terrassen (het is mooi weer en etenstijd) te zitten kakken ... We hebben alles
opgeraapt natuurlijk, maar plezant is het niet. Meersburg is best gezellig maar
intussen beginnen alle middeleeuwse dorpjes op elkaar te lijken.
14 september
Goed geslapen en na een kleine wandeling verder gereden naar Tengen waar we na
slechts 60 km aankomen op camping Hegau Bodensee. De bedoeling is om hier van
een dagje volledige rust te genieten en daar zullen we niet veel moeite voor
moeten doen. Werkelijk alles is hier aanwezig : zwemmeer, overdekt zwembad met
whirlpool, sauna e.d., minigolf, speeltuin en op fietsafstand verschillende
mooie dorpjes met watervallen, historische stadskernen enz. Een eigenaardigheid
: de zijlijn van het voetbalveld in deelgemeente Wiechs vormt meteen ook de
grens tussen Duitsland en Zwitserland ! Voor het avondeten wandelen we met de
honden naar het centrum, er zijn geen wereldschokkende dingen te zien maar het
is er wel pittoresk. Vanuit het "centrum" kan je naar een ruïne van een molen
wandelen en dan langs een riviertje via bruggetjes terug naar het dorp. Met ons
"digitaal sprietje" ontvangen we 4 Zwitserse zenders, maar echt verstaanbaar
zijn de Zwitsers niet voor ons. Ook de campingmedewerkers spreken een zeer
vreemd dialect. We zijn wel blij dat we eindelijk een goede radiozender hebben
ontdekt, een soort Zwitserse Studio Brussel. Bijna 2 weken schlagers en oldies
begonnen fameus tegen te steken.
15 september
Het heeft vannacht geregend en ook als we opstaan druppelt het nog een beetje.
Terwijl we met de honden gaan wandelen rapen we hier en daar appeltjes en
peertjes op die van de bomen gevallen zijn. 's Middags worden de appeltjes
gestoofd met een scheutje vanillejenever en bestrooid met bruine suiker, lekker
... De camping en de hele omgeving zetten echt aan tot een langer verblijf en
ondanks de vele motorhomeplaatsen in Duitsland, staan er weer een twintigtal
motorhomes op de camping en zonder uitzondering hebben ze allemaal minstens één
hond bij.
's Middags schijnt het zonnetje alweer en ga ik een beetje fietsen. Overal kan
je goed bewegwijzerde fietsroutes vinden die je langs kleine wegen in de
volgende dorpjes (en veel verder) brengen. Na het fietsen willen we een beetje
tafeltennissen en nemen de palletjes en balletjes uit de auto. Lang geleden
hebben we een blister met 6 balletjes gekocht, waarvan we er steeds één
gebruiken om de auto waterpas te zetten. Dat balletje is steeds mooi rond
gebleven, de andere uit de verpakking zijn allen eivormig geworden. We besluiten
om ze toch maar te gebruiken en zijn benieuwd naar het effect. Het effect is
quasi nihil, want de eerste keer dat we tegen een balletje slagen valt het in
stukken uiteen tot grote hilariteit van de toeschouwers, zeker wanneer balletje
2, 3 , 4 en 5 hetzelfde gedrag vertonen. Uiteindelijk slagen we erin met ons
"waterpasballetje" ons toch nog te amuseren.
Gisteren hebben we in het restaurant al Schwarzwalder Maultaschen gegeten,
vandaag probeer ik de gerookte struisvogelworst (die afkomstig is van een
struisvogelboerderij hier in de buurt) in rode wijnsaus. De smaak is zeer sterk
en blijft lang hangen, echt lekker is het niet maar wel het proberen waard.
16 september
We blijven nog een dag langer op de camping en zitten lekker te niksen in het
zonnetje. We kunnen maar best zo veel mogelijk profiteren want de volgende dagen
voorspellen ze veel regen.
17 september
Het is vannacht beginnen regenen. We wandelen even met de honden, blazen ze
droog met de haardroger van de hondendouche en rijden door naar het "beroemde"
voetbalveld aan de grens met Zwitserland, volgens de folders het enige
voetbalveld ter wereld waar de zijlijn tegelijkertijd de staatsgrens is. Als de
bal wordt ingeworpen, gebeurt dan vanaf Zwitsers grondgebied. Veel is er niet te
zien, het is een voetbalveld zoals je er in elk dorp één vindt, maar aan de
zijlijn staat inderdaad een grenspaal. Om een foto van de grenspaal te nemen,
loop ik door het versgemaaide natte gras met als gevolg dat heel mijn sandalen
vol gras hangen. In de stromende regen rijden we Zwitserland binnen om een half
uurtje later aan te komen in Schaffhausen om de grootste waterval van Europa te
zien. Echt indrukwekkend vonden we het niet en we houden het snel voor bekeken
in de nog steeds neergutsende regen. Langs kleine landwegen, we passeren zelfs
Beringen (!), rijden we naar de Titisee. We parkeren ons op de motorhomeparking
aan het station en wandelen naar het meer en de winkelstraat. Ondanks het
mistroostige weer (intussen is het motregen geworden) lopen hier heel wat
toeristen rond. We twijfelen nog even of we op de parking zullen blijven
overnachten maar rijden toch door richting Feldberg. We doorkruisen het Zwarte
Woud maar zien er niet veel van, de helft van de tijd rijden we door
laaghangende wolken. Uiteindelijk komen we aan op Feriencamping Hochschwarzwald
in Muggenbrunn, een deelgemeente van Todtnau. Een simpele camping met mooie
wandelwegen in de buurt maar sanitair dat vergeleken met de vorige campings zeer
gewoontjes is. 's Avonds begint het weer hevig te regenen, ik blijf wachten tot
het een beetje mindert om nog even met de honden te wandelen maar tegen
middernacht moet ik tegen mijn zin toch door de regen met ze buiten.
18 september
De hele nacht is het blijven regenen, de beek die naast de camping loopt is echt
een kolkende stroom geworden. Jammer van het slechte weer, we hadden hier graag
nog wat rondgewandeld. Aan de ingang van de camping ligt een "blotevoetenpad" en
dat leek ons wel plezierig om een keer te doen maar ook dat is uitgesteld tot
een volgende keer, want ooit komen we hier terug - dat staat vast !
We vertrekken heel voorzichtig richting Freiburg en blijven de hele tijd de
aanzwellende waterloop volgen. Hier en daar komen er nog bergbeekjes bij en
raken de paden langs de oever overstroomd. Op de radio horen we dat er hier en
daar al dorpen van de buitenwereld zijn afgesneden. In Freiburg vinden we niet
meteen een goede parkeerplaats en rijden dan maar meteen door naar Colmar waar
we na enig zoeken en rondrijden een geschikte (gratis) parking vinden vlak bij
het centrum, intussen is het ook gestopt met regenen. Colmar is een mooie stad
met vele winkels en oude vakwerkhuizen. Spijtig genoeg zijn de winkelstraten een
beetje uitgestorven, blijkbaar gaan de meeste winkels hier pas maandagmiddag om
14u open. Als de winkels beginnen te openen, rijden we verder langs Kaysersberg
(waar we een grote motorhomeparking naast de weg zien liggen) en de Col du
Bonhomme naar Saint Dié in de Vogezen. We waren van plan hier drie dagen te
verblijven (camping cheque aanbieding 3=2) maar al bij het binnenrijden van de
stad kijken we elkaar ontevreden aan. Dit lijkt maar niks om zo lang te blijven
hangen. We rijden naar camping La Vanne de Pierre en zoeken zelf een plaatsje
want de receptie is nog gesloten. De plaatsen zijn heel groot maar de bomen
moeten dringend gesnoeid worden wat voor de nodige schurende geluiden tegen het
dak zorgt. We zetten ons naast een Belgisch echtpaar uit Waterloo. We zeggen
"goedemiddag" en ze antwoorden ons in het Frans, terwijl ze net daarvoor
Nederlands met elkaar praatten - blaaskaken !
We wandelen met de honden naar het centrum en kunnen niet snel genoeg terug
zijn. Veel is er niet te zien, de hoofdstraat wordt heraangelegd en het is er
verschrikkelijk druk. Overal stinkende bussen, lawaaierige brommertjes en
rondhangende schooljongeren. Op de camping is het gelukkig iets rustiger maar
één nacht lijkt ons meer dan genoeg. Voor de zoveelste keer tijdens deze
vakantie overleggen we over onze volgende bestemming. Voorlopig blijft het in de
hele omgeving kwakkelweer.
's Avonds komt er een bijzonder uitziende motorhome met Belgische nummerplaten
op de camping gereden. Ik heb hem in Gent ook al zien rondrijden : de Tele Atlas
motorhome met videocamera's langs alle kanten. Ik ga natuurlijk direct een
praatje maken met de jonge gasten die ermee rondrijden en het blijken Tsjechen
te zijn die in opdracht van Tele Atlas rijden. Al snel krijg ik een Tsjechisch
biertje aangeboden en hebben we het over de boezem van Jan Köllers vriendin ...
19 september
Ik had graag de motorhome van Tele Atlas eens van binnen bekeken maar ze waren
te vroeg weg. We kunnen nog net een foto nemen voor ze de camping afrijden. Rond
half elf rijden we zelf door en stoppen nog even in het centrum om een krant te
kopen. Vandaag blijft het nog zwaar bewolkt met kans op regen maar vanaf morgen
betert het en tegen donderdag beloven ze terug de hele dag zon. Voor alle
zekerheid rijden we toch nog een stukje naar het zuiden en belanden na een tocht
langs o.a. Epinal, Vittel en Monaco (een gehuchtje) op camping Lac de la Liez
aan de rand van Langres. Een camping met een openlucht en een overdekt zwembad,
hier zitten we goed om het mooie weer af te wachten. Voor een compleet
vernieuwde camping is het sanitair niet echt super te noemen en het achterste
gedeelte van de camping lijkt wel een Hollandse enclave.
20 september
Normaal wilden we met de honden naar het centrum van Langres wandelen maar de
vooropgestelde 3 km blijken in vogelvlucht te zijn. Langs de niet zo gezellige
weg is het bijna 7 km wandelen en dat willen we de beestjes niet meer aandoen.
Om met de fiets te gaan ziet Nancy dan weer niet zitten, de hoogteverschillen
zijn niet om mee te lachen. Uiteindelijk heeft Nancy het idee om gewoon aan de
uitgang van de camping te gaan staan en proberen een lift te krijgen. Binnen het
kwartier kunnen we meerijden met een echtpaar uit Namur met roots in Wevelgem.
Langres is eigenlijk niet echt gezellig maar we lopen toch een drietal uren
rond, vooral de wandeling lang de omwallingen is de moeite. In het centrum komen
we te weten dat Langres de geboorteplaats van Diderot is, de "uitvinder" van de
encyclopedie. We ontdekken ook een stadscamping aan de Tour de Navarre, de prijs
voor één nacht zonder stroom kost nog geen 8 euro, dat moeten we onthouden voor
later. Een busverbinding met de camping is blijkbaar onbestaande en we nemen een
taxi die ons 13 euro kost.
21 september
Vandaag zou de herfst moeten beginnen maar dat is hier niet te merken. Het is
werkelijk prachtig weer, de zon schijnt vanaf 's morgens door ons alkoofraampje
naar binnen. Er staat wel een sterke wind en voor alle veiligheid zetten we de
luifel extra stevig vast. Als we een douche gaan nemen, zien we dat er iemand in
geslaagd is zijn/haar chemische WC leeg te gieten in een wasbak met een blauwige
smurrie tot gevolg, de schoonmaakploeg zal tevreden zijn ... De rest van de dag
hangen we in de zon en in het zwembad.
22 september
Markt in Langres en we rijden nog eens mee met het echtpaar uit Namur. De markt
stelt niet veel voor en we lopen dan nog maar eens door de winkelstraat waar
Nancy een nieuwe schoudertas koopt. Aan het Office de Tourisme lopen we een
jongeman tegen het lijf die samen met zijn vriendin en 2 honden van Portugal
naar Duitsland wandelen. 's Middags maken we nog een wandeling langs een aantal
sluizen waar je normaal niet mag wandelen maar het water staat zo laag dat we
het toch maar wagen. Daarna ruimen we de auto een beetje op, want morgen
vertrekken we richting Antwerpen.
23 september
's Morgens vertrekken we rond half elf en onderweg twijfelen we nog even of we
nog een nachtje in Luxemburg zullen blijven maar we rijden toch maar in één keer
door naar Antwerpen.
Samenvattend :
- de vakantie is geworden wat we hadden verwacht : mooie stadjes, natuur en
rusten !
- we zijn met de auto 9 keer een grens overgestoken : B-NL-D-A-D-CH-D-F-L-B
- hebben ongeveer 2700 km gereden en hebben 270 liter diesel verbruikt
- het Frans brood en de croissants zijn in Duitsland lekkerder dan in Frankrijk
- in heel Duitsland hebben we alleen maar vriendelijke mensen tegengekomen, in
Frankrijk was dat minder het geval
- eigenlijk heeft Duitsland alles wat Frankrijk ook heeft, maar dan beter ...
- we hebben 3 weken lang geen enkel nieuws uit België opgevangen, we hebben er
ook geen moeite voor gedaan
- in Duitsland is het moeilijk om "plat water" te vinden
- in Duitsland moet je voor alle mogelijke flessen pand betalen, wat dikwijls
vervelend is omdat flessen terugbrengen moeilijk is als je steeds in andere
supermarkten gaat winkelen
- we zijn ongeveer alle rivieren met een bekende naam tegengekomen : Rijn,
Moezel, Neckar, Donau, ...
- we hebben veel kastelen, burchten en ruïnes gezien
- in Duitsland zijn er veel winkeltjes voor mensen die houden van rommel
(koekoeksklokken, beeldjes, poppetjes, ...) in huis
- de muziek op de radio in zowel Frankrijk als Duitsland is voor ons meestal "zum
kotzen"
- we zijn er zeker van : Zwitsers spreken Zwitsers !
- ontvangst van digitale televisie is nog niet vanzelfsprekend
- tijdens onze hele vakantie (vanaf Düsseldorf) zijn we 21 Belgische motorhomes
tegengekomen, waarvan 11 de laatste dagen in F
Zoals vorig jaar is dit verslag geschreven door Eddy en goedgekeurd door Nancy.
klik hier om terug te keren naar startpagina